Wiersze australijskie 2
Autor: Adam Fiala 20 października 2015
©Adam Fiala
to była intuicja Elise Bluman
niemiecka artystka
zjawiła się w czasie
lata 1938 roku
w Perth
uderzyło ją światło
i pejzaże
jakby z innej planety
miały przynieść pożary
1939 roku
tu też były pożary
spragnionego ognia buszu
na pewno
była modernistką
z tradycjami niemieckiej szkoły
w Perth w tym czasie
większość ludzi uważała za artystów
tych którzy potrafili namalować różę
piękna kobieta była dzieckiem szczęścia
patrząc ma jej autoportrety można
powiedzieć że była
żywą różą
Western Australia, 2015
©Adam Fiala
Dwie szklanki
Stawiam przed sobą
dwie szklanki
jedną z wodą przeraźliwie czystą
drugą taką jaką pije przeciętne afrykańskie dziecko
pierwsza szklanka
to Zbigniew Herbert
z jego Barbarzyńcami
Ogrodami
Panem Cogito
druga to Charles Bukowski
z jego stylem życia
prostytutkami, alkoholem
perspektywicznym spojrzeniem na literaturę
stukam dwie szklanki o siebie
współgrają
w końcu
mieszam dwie wody
i wszystko
jest jednym napojem
jaki wypija
przeciętne afrykańskie dziecko
©Adam Fiala
Łodzie
Zawsze tu przypływały
budziły zdumienie
czasami zakłopotanie
Aborygeni najpierw myśleli
że na masztach dziwnych dla nich łodzi
widzą rodzaj posumów
z czasem nazwano to inwazją
obecnie chcą zawitać do kraju laickiego
inne posumy
dużo ich ginęło przy brzegu
gdy ich łodzie roztrzaskiwały się o skały
wreszcie łodzie powstrzymano
i skończyła się droga
do Nieba
jak było naprawdę
czy Australię najpierw zaludnili biali
wyobraź sobie
białych Vikingów
którzy przypadkiem natrafili na ten ląd
i starali się urządzić sobie
malutką kolonię
kości nie uznają ras
są zawsze białe
odbicia na skałach dłoni
są jednakowe
jeżeli nawet biali byli na początku
to i tak wymieszali się z Aborygenami
stąd tylu blondynów wśród Aborygenów
początki nigdy nie znają ras
stworzono je później
i podzielono ludzkość
©Adam Fiala
Memoriał
Obserwuję przydrożne Krzyże Pamięci
białe rowery i inne znaki
jest to współczesny folklor
upamiętniający tych
którzy zginęli w wypadkach
ale najbardziej rzuca mi się w oczy
memoriał na słupie
poświęcony Aborygeńskiej dziewczynie
która przedawkowała racje
środków odurzających
słup jest opleciony sztucznymi kwiatami
ale i naturalnymi
które często są zmieniane
dzieło to spontaniczne
przez rząd nie dotowane
i nigdy nie naruszone
przez wandala
memoriał utrzymuje się już dobre parę lat
dziewczyna nazywała się Cristal
Wonnerup, WA
Wybór i opracowanie – Teresa Podemska-Abt