Artykuły Archiwalne

Emigracja do Australii (ale i do innych zamorskich krajów) znaczy nie tylko inne społeczeństwo, ale jest to fizycznie, namacalnie wręcz, inna rzeczywistość.

Inna Natura! Klimat, topografia, flora, fauna, lato, zima, jesień, wiosna, kolor dnia i nocy, ich zapach, temperatura i ciśnienie atmosferyczne każą ciału ludzkiemu szybko się przyzwyczaić, uodpornić, zaklimatyzować. Zaadaptowanie ciała do tutejszego klimatu musi być drastyczne, tymczasem emigranci nie mają żadnych nadprzyrodzonych możliwości przystosowawczych, innymi słowy, ich zmysły czują i reagują natychmiast, nie mają czasu na “ewolucyjną” adaptację. Z tego powodu, EMIGRACJA staje się niejako żywym tworem, jakby drugim, zupełnie samodzielnym, niezależnym od człowieka życiem. Pachnie inaczej, wygląda inaczej, mówi innym językiem, śmiech jej brzmi powściągliwiej, jej zimno dokucza przenikliwiej, odmienność jej kłuje, denerwuje, boli, zadziwia, zaskakuje. Pozdrowienie sąsiada ma wymiar standardowej wymiany zdań o pogodzie oraz pytania o samopoczucie, na które bez względu na stan faktyczny, choćby człowiek umierał, należy odpowiedzieć, że czujemy się „świetnie”.

Tylko nielicznym – i starym i nowym – emigrantom przychodzi na myśl, że emigracja rujnuje stare szczęście i spokój, co więcej – zagraża psychiczno–somatycznej integralności, w którą wyposażyła emigrantów znana im dobrze wcześniej, tamta, sprzed emigracji, rzeczywistość. Większość emigrantów nie zauważa, że mogliby siebie i swoje nowe bytowanie, czyli „emigrację” zapisać takim oto prostym wierszem:

to słowo żyje
w szesnastoletnim drzewie
oddycha
w tylkoparęmiesięcystarszym trawniku

emigracyjna ziemia
żyć emigracyjnym życiem
czuć emigracyjnego blusa
w słońcu wysyłającym złoto za granicę

emigrant na antypodach
syndrom emigranta
dola emigranta
szczęście emigranta

żyć na emigracji
urodzić się na emigracji
stanowić środowisko emigracyjne
prowadzić politykę emigracyjną

nie śmieszne
ważne słowo
emigracja

© Teresa Podemska – Abt

Komentarze